καρτεροπλήξ

καρτεροπλήξ, -ῆγος, ὁ, ἡ (Α)

αυτός που πλήττει, που χτυπάει με δύναμη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρτερός + -πλήξ (< πλήξ < πλήσσω), πρβλ. βαθυ-πλήξ, ορθο-πλήξ].